Peyğəmbər Əfəndimiz`in (s.ə.s.) küfr etmək, söymək və pis sözlər haqqında hədisləri var vardırmı?

Gözəl söz; könül alan, heysiyyəti qırmayan, haqq və doğrunu göstərən bütün sözlərdir. Fərdlər arasında sevginin, haqq və doğrunun üstün tutulması; nifrət və düşmənçiliyin aradan qaldırılması, haqqa uyğun sözlərlə mümkün olmaqdadır.

Allah, bir cəmiyyətin, digərini ayıblamamasını, qüsurlarını araştırmamasını, əleyhində iftira və qeybət etməməsini əmr etməkdədir. (Hucurat, 49/11, 12) Bu mövzuda Hz. Peyğəmbər sallallahu aleyhi və səlləm`dən bu hədislər nəql edilməkdədir:

"Mömin dil uzadıcı deyildir, lənət oxuyucu deyildir, pis iş edən deyildir, pis söz söyləyən deyildir." (Tirmizî, Qədr, 1978).

İbn Abbasdan (Allah ondan razı olsun) rəvayət edildiyinə görə;

Rəsulullah sallallahu aleyhi və səlləm zamanında iki adam arasında qarşılıqlı söymə oldu: Bunlardan biri söydü, digəri susdu. Peyğəmbər aleyhissalatu vəssalam da oturmuşdu. Sonra digəri eyni sözü geri qaytardı. Bunun üzərinə Peyğəmbər (sas) qalxdı və məclisdən çölə çıxdı. Hz. Peyğəmbər`ə (s.ə.s.)  "Nə üçün qalxdın?" deyə soruşulunca,

"Mələklər qalxdı, mən də onlarla birlikdə qalxdım. Bu söyülən, sükut etdiyi müddət, mələklər buna söyənə, sözü geri çevirirdilər. Nə zaman ki bu adam, söyənin sözünü geri qaytardı, mələklər qalxdı, getdi." buyurmuşdur. (Əbu Davud, Ədəb, II, 572);

"Söyülən iki kimsənin söylədikləri sözün günahı; söyülən hüdudu aşmadıkça, ilk sözə başlayanın üzərinədir." (Müslim Birr, 68);

"Müsəlmana söymək fasiqlikdir." (Nəsâî; Tahrimu'd-Dəm, 27);

"Sizə, pis olanlarınızı xəbər verim mi; koğuculukla (söz daşımaq) dolaşıb insanlar arasını pozan və təmiz kəslərə ayıb istinad edənlərdir." (Qəzzali,İhya, Cüz, III, 135).

Hz. Ali, "Çirkin söz edənlə onu yayan, günah işləməkdə bərabərdir." (Beyhaki, Şuabu'l-İman);

İbn Abbas da, Hucurat surəsinin 11. ayəsini izah edərkən "Bir qisminiz bir qisminizə dil uzatmasın. Şübhəsiz Allah, çirkin söz qaçıranı, qəsdən çirkin söz söyləməyə cəhd edəni sevməz." demişdir (Ədəbül-Müfrəd, I, 344).

Peyğəmbər Əfəndimiz sallallahu aleyhi və səlləm bir hədis-i şəriflərində, dilin insana gətirdiyi pislik və bəlalara toxunaraq belə demişdir:

"İnsanlar diliylə söylədiklərindən başqa bir şeyə görə üzü üsdə atəşə atılarlarmı?" (Tirmizi).

Yenə Tirmizi'də keçən bir başqa hədisdə də "Mömin ayıblamaz, lənət etməz, pis söz söyləməz." buyurulur.

İmam Nəvəvi də bu mövzuda belə deyir: "Hər mükəlləfin -faydalı sözlərdən başqa dilini hər sözdən qoruması lazımdır. Faydadan uzaq bir söz uzandığında, sünnə olan, onu kəsməkdir. Çünki mübah olan bir söz qısa zamanda harama və ya mekruha çevrilə bilər."

Hz. Peyğəmbər sallallahu aleyhi və səlləm müxtəlif hədislərində iflasın nə olduğunu və tətbiq şərtlərini göstərmişdir. Bir gün ətrafındakı səhabələrə; "Müflis kimdir?" deyə soruşmuş, əshabi-kiram; "Bizə görə müflis, özünə aid heç bir dirhəmi (nağd pulu) və malı qalmayan kimsədir." cavabını vermişdir. Bunun üzərinə Hz. Peyğəmbər aleyhissalatu vəssalam belə buyurmuşdur:

"Ümmətimdən həqiqi müflis budur: Qiyamət günündə namazını, orucunu və zəkatını gətirər. Bu zaman başqasına söyməsi, zina böhtanı etməsi, qan tökməsi və başqasını döyməsi ilə əlaqədar pis əməlləri gələr. Bunlara qarşılıq yaxşı əməlləri (hasənatı) verilər və borcları (qul haqqları) bitmədən yaxşı əməlləri tükənər. Alacaqlıların xətaları ona yüklədilər və oda atılar." (Müslim, Birr, 60; Əhməd b. Hənbəl, II, 303, IV, 372).