Zina Cinayətinin Cəzası: Rəcm və Cəldə.

   İslam dini iman, ibadət, muaməlat (əməllər) və əxlaq sahələrindəki prinsiplərin həyata keçirilməsini təmin etmək, bunlarla əlaqədar əmr və qadağaların pozulmasının qarşısını almaq, fərdi və ictimai həyatı bütün istiqamətləriylə islah etmək məqsədilə istər dünya istərsə də axirət həyatına yönəlmiş olan bəzi təşviq edici, həvəsləndirici, şirnikləndirici və ya daşındırıcı, qorxuducu, çəkindirici tədbirlər gətirmişdir. Bu tədbir və sanksiyaların hamısı cəza anlayışının əhatəsi daxilindədir. İslam hüququ cinayət və cəza məsələlərini "Uqubat" termini altında toplamışdır.

    İslam hüququnun ilk və ən əsaslı qaynağı olan Qur`anda Uqubat deyə ayrı bir bölüm yoxdur. Ancaq Qur`an hökmlərinin təsnif edilməsində cinayət hüququnun əhatəsinə girən mövzular, "Uqubat" adıyla bilinir və həmçinin İslam hüququnun əsas qaynaqlarından sayılan Sünnə, İcma və Qiyas yolu ilə əldə edilən cəza hökmlərini də ehtiva edir.

    Rəcm birinə daş atmaq, daşa tutmaq, daşla öldürmək, söymək, lənət etmək, qovmaq, birinin namusuna böhtan atmaq, pis zənndə olmaq mənalarına gələn bir sözdür (İbn Manzur, Lisanü’l-Arap, C. XII, Beyrut Ty. s. 226). Eyni kökdən olan "racim" isə rəcm olunan, daşlanan, qovulan və lənətlənmiş kimi mənalara gəlir. Bu söz Qur’an-ı Kərimdə bir mövzu haqqında bilmədən danışmaq (Kəhf,18/22.) və şeytanları daşlamaq (Mülk, 67/5) mənasında istifadə edilmişdir. İslam cəza hüququnda rəcm, evli və ya dul olan (muhsan) kişi və ya qadının zina etməsi halında İslam məhkəməsinin qərarı ilə daşlanaraq öldürülməsidir. 

   Zinanın cinayət olaraq görülmədiyi, əksinə təşviq edildiyi, hətta qanunlarla qorunduğu bir dünyada əlbəttəki zinaya tətbiq olunacaq cəza da qəbul edilməyəcək və bu bəhanəylə İslama hücum olunacaqdır. Zinanın necə çirkin bir əməl olduğunu bilməyən insan təbii ki, bu cinayətə görə verilən cəzanı da anlaya bilməz. Müasir dövrümüzdə, müxtəlif qurumlar, nəşriyyatlar və təşkilatlar tərəfindən zina bir cinayət olaraq görülməməkdə, əksinə təşviq edilməkdədir. Zinanın cinayət sayılmasını, azadlığın məhdudlaşdırılması olaraq qəbul edirlər. Halbuki zina, əvvəla şəxsin özünü, sonra ailəsini, sonra nəslini sonra da cəmiyyəti pozub alt-üst edir. Zinanın geniş yayıldığı cəmiyyətlərdə, ailə anlayışından danışmaq mümkün deyildir. Belə bir cəmiyyət isə zamanla yox olmağa məhkumdur. Bu gün zinanın geniş yayıldığı millətlərin ölkələrindəki əhali azalmasından necə narahat olduqları hər kəsə bəllidir. Bəzi ölkələr, iyirmi ildən sonra bu qədər, otuz ildənsonra bu qədər deyərək nüfuslarının azalacağı haqqındakı narahatçılıqlarını bildirməkdə və gəncləri evliliyə təşviq edib həvəsləndirməkdə və hətta uşaq sayına görə ailələrə ciddi şəkildə pul da verməkdədirlər. Çünki bu ölkələrdə zina geniş yayılmışdır. Bu da evliliyin önündəki ən böyük əngəldir. Zinaya açıq cəmiyyətlərdə, insanlar şəhvani istəklərini onsuz da bir şəkildə təmin etdiklərinə görə ailə qurmağa ehtiyac duymamaqda, ailə qursa belə yoldaşına sadiq qalmır və beləcə evliliklər çox qısa davam edir. 

   Zina edənlərə rəcm və ya başqa şəkildə ölüm cəzasının verilməsi sadəcə İslama xas olan bir cəza deyildir. İstər dini istərsə də bəşəri hüquq sistemlərində zina edən kəslərə ümumiyyətlə sürgündən ölümə qədər ağır cəzalar verildiyi məlumdur. Məsələn Hammurabi Qanunvericiyinə görə zina edənlər suda boğularaq öldürülürdü. Qədim Yunanıstanda da evli qadınla zina edən kişi öldürülürdü (Sadri M. Arsal, Umumi Hukuk Tarihi, İstanbul 1944, s. 128.). Digər tərəfdən Tövratda, zina edən evli kəslərə rəcm cəzası veriləcəyi hökm altına alınmışdır (Levililer, 20/10; Tensiye, 22/23.). İncildə isə, zina etmiş bir qadının rəcm edilməsi üçün Hz. İsaya aleyhissalam gətirildiyindən söz edilir [Yuhanna, 8/3-11.].

   Zina bütün səmavi dinlərdə haramdır və çox pis bir əməl olaraq qəbul edilmişdir. İslamda zina böyük günahlardan olub ismət, namus və insanın nəsil və nəsəbinə yönəlmiş olduğu üçün, cəzası da hədlərin ən şiddətlisidir. Zinanın cəzası, bu əməli işləyənin evli və ya subay olmasına, İslamın əmr və qadağalarını yerinə yetirməklə mükəlləf olub-olmamasına görə qisimlərə bölünür. Çubuqla vurmaq (cəldə), daşla öldürmək, sürgün və İslam dövlətinin verəcəyi tə'zir cəzası bunlar arasındadır. Təzir cəzası, İslam hüququnda ayə və hədislərlə həd cəzası təyin edilməmiş olan cinayət və ya bəzi əməllər üçün İslam dövlətinin sərbəst olaraq müəyyən edib tətbiq etdiyi cəzaları ifadə edir. Bu cinayətlər ya Allah haqqı ilə əlaqədar olur- üzrsüz olaraq ramazan orucunu tutmamaq, namazı tərk etmək, faiz yemək, insanların keçəcəyi yola pislik atmaq kimi, yaxud da qul haqqı ilə bağlı olur- yad qadınla zina xaricində əlaqələr qurmaq, on dirhəmdən (iki qoyun pulu) az bir malı oğurlamaq və ya qoruma altında olmayan bir şeyi almaq, əmanətə xəyanət etmək, rüşvət almaq, söymək və başqalarına əziyyət vermək kimi.

   Yüz Çubuq Cəzası- Cəldə.

   Subay kişi ilə subay qadın zina edərsə cəza olaraq hər birinə yüz çubuq vurulur.  Allah Təala belə buyurur:

"Zina edən qadın və kişidən hər birinə yüz çubuq vurun" (ən-Nur, 34/2).

   Zina cəzası tətbiq olunan kimsənin, cəmiyyət nəzdindəki etibarını qorumaq, hörmətdən salmamaq üçün, bəlkə hadisənin unudulmasını təmin etmək məqsədi ilə bir il müddətlə sürgünə göndərilməsi İslamın ilk illərində əlavə bir cəza olaraq verilirdi. Ubadə b. Samit dən (r.ə) rəvayətə görə belə demişdir: Rəsulullah (s.a.s) belə buyurmuşdur:

"Zinanın hökmünü məndən öyrənin. Allah o qadınlara bir çıxar yol göstərdi. Subayla subay zina edərsə yüz çubuq və bir il sürgün; evli ilə evli yüz çubuq və rəcm vardır "(İbn Macə, Hudud, 7; Müslim, Hudud, 12).

Ancaq bu cəza Nur surəsinin enməsindən əvvələ aiddir. Bu surə nazil olduqdan sonra subaylar üçün sadəcə çubuq, evli olanlar üçün sünnə ilə rəcm cəzası təyin olunmuşdur (əs-Səraxsi, əl-Məbsut, Beyrut 1398/1978, IX, 36 vd.).

   Hənəfilərə görə, subayların zina cəzası olan yüz çübuğa ayrıca sürgün əlavə olunmaz. Çünki ayədə sürgündən söz edilmir. Ancaq sürgün bir həd cəzası deyil; İslam dövlət başçısının səlahiyyətinə buraxılmış bir tə'zir cəzası xüsusiyyətindədir. Necə ki zina edənin tövbə edənə qədər həps edilməsi də, pis yola düşənləri bir müddət cəmiyyətdən təcrid etmək məqsədi ilə alınan tədbirdir.

   Şafii və Hənbəlilərə görə isə subayların zina cinayətində yüz çubuq və bir il sürgün birlikdə tətbiq olunur. Dəlil, sürgün bildirən hədisdir. Ancaq qadın əri və ya bir məhrəmi ilə birlikdə sürgünə göndərilir. Ayrıca sürgün yerinin səfər məsafəsindən yaxın olmaması da lazımdır. Hz. Peyğəmbər "Qadın, yanında əri və ya bir məhrəmi olmadığı təqdirdə səfərə çıxa bilməz" (Buxari, Taksir, IV, Sayd, 26, Savm, 67; Əbu Davud, Mənasik, III) buyurmuşdur.