Peyğəmbərimizin uşaqları haqqında məlumat verərsiniz?

Peyğəmbərimizin uşaqları haqqında məlumat verərsiniz?

Dear Brother / Sister,

 

Rəsulu Əkrəm Əfəndimizin üçü oğlan Qasım, Abdullah, İbrahim dördü qız olmaq üzrə yeddi uşağı olmuşdur. Bunlar doğuş sırasıyla (Qasım, Zeynəb, Rukayyə, Ümmü Gülsüm, Fatimə, Abdullah, İbrahim) adlarında idi. Bu yeddi uşağın altısı Həzrəti Xədicədən, yeddincisi Misirli Həzrəti Mariyeden idi.

 

İbni İshak, Peyğəmbərimizin (Tahir) ilə (Tayyib) adında iki övladı daha olduğunu söyləməkdə isə də bunların Abdullahın sifətləri olduğu bildirilmişdir.

 

1) Qasım:

 

Rəsulu Əkrəmin ilk uşağı Qasım idi. Bu səbəbdən ləqəbi: əbul-Qasım (Qasımın atası) oldu. Həzrəti Peyğəmbər, əbul-Qasım adıyla çağırılmasından xoşlanardı. Səhabələr də özünü bu adla çağırardılar. İbni Sad görə, Qasım iki il yaşadı. Məkkədə vəfat etdi. Rəsulu Əkrəmin uşaqları içində ilk ölən: Qasım oldu.

 

2) Zeynəb:

 

Peyğəmbərimizin ən böyük qızı idi. Qasımdan sonra doğulmuşdu. Zeynəb doğulduğu zaman, Rəsulu Əkrəm otuz yaşında idi. Məkkədə doğulmuş olan Zeynəb, Hicrətin səkkizinci ili Mədinədə vəfat etdi. Otuz yaşı var idi.

 

Zeynəb, əvvəl, xalasının oğulu Əbul As ilə evlənmişdi. Əbul As ilk olaraq müşriklərdən ayrılmadığı üçün, "Bədr" qəzvəsində müsəlmanların əlinə əsir düşmüş, xilas olunca, Zeynəbi Mədinəyə göndərəcəyinə söz vermişdi. Rəsulu Əkrəm, ailəsini gətirmək üçün, "Hərisə oğulu Zeyd"i göndərmişdi. Zeynəbi Mədinəyə aparan Zeyd oldu. Zeynəb Mədinəyə getdi və lakin zevci Ebul As Məkkədə qaldı.

 

 

Ebul'as, ikinci dəfə əsirlikdən xilas olunca, Məkkəyə getdi. Əmanətləri sahiblərinə verdikdən sonra, müsəlmanlığı qəbul etdi. Mədinəyə hicrət etdi. Müsəlman olduğu üçün nikahları yeniləndi. Ebul'as, Həzrəti Zeynəbə yaxşı rəftar edərdi. Buna görə, Rəsulu Əkrəmin hörmətini qazandı. Zeynəb, ərinə təkrar qovuşduqdan sonra çox yaşaya bilmədi. Vəfatında, cənazəsi "Ümmü Eymen" ilə "Həzrəti Sevde" tərəfindən yuyundu. Namazını Rəsulu Əkrəm qıldı. Məzarına Ebul'as endirdi.

 

3) Rukayyə

 

Rəsulu Əkrəmin ikinci qızı idi. Doğulduğu zaman Həzrəti Peyğəmbər Əfəndimiz, otuz üç yaşında idi. Rukayyə atasının Peyğəmbərliyindən əvvəl, Əbu Ləhəbin oğlu, Utbə ilə nişanlanmışdı. Rəsulu Əkrəm, xalqı İslama dəvətə başlayınca Əbu Ləhəb, oğulunu çağırdı:

 

- "Oğulum! Məhəmmədin qızından ayrılmayacaq olsan, mən səndən ayrılaram." dedi. Utbə də atası Əbu Ləhəbin təşviqiylə "Rukayyə"ni buraxdı. O zaman Rukayyə, Həzrəti Osman ilə evləndi. Həbəşistana köç edən ilk karvana Həzrəti Osman, arvadı Həzrəti Rukayyə ilə birlikdə qatılmışdılar. Həzrəti Osman, Həbəşistandan Məkkəyə dönmüş, oradan da Mədinəyə hicrət etmişdi. Rukayyə, Bədr günlərində xəstələnmiş, buna görə Həzrəti Osman, Bədr müharibəsində ola bilməmiş, hətta arvadı başında qaldığı üçün, bəhanəlilər arasına qoyulmuşdur.

 

Bədr zəfərini Hərisə oğulu Zeyd, Mədinəyə çatdırdığı gün, Həzrəti Rukayyə vəfat etmişdi. Rəsulu Əkrəm də, Bədr döyüşü üzündən, qızı Rukayyənin cənazəsində ola bilməmişdi.

 

4) Ümmü Gülsüm:

 

İslam gəlmədən əvvəl doğuldu. Anası həzrəti Xədicədir. Ümmü Gülsüm İslam gəlmədən əvvəl Əbu Ləhəbin ikinci oğulu Utbə ilə nişanlanmışdı. İslam gəlincə Əbu Ləhəb iman etmədi və İslamən çox azğın bir düşməni oldu. Onun haqqında (Təbbət) surəsi nazil olunca oğuluna Ümmü Gülsümdən ayrılmasını söylədi. O da atasını dinləyərək ayrıldı.

 

Bədr sonunda, Həzrəti Rukayyənin ölümündən bir il sonra, Hicrətin üçüncü ili, Həzrəti Osmanla evləndi.

 

Buxarinin bildirdiyinə görə, Hafsa dul qalınca, Həzrəti Ömər, Osmana müraciət etdiyi zaman, Həzrəti Osman tərəddüd etmişdi. O zaman Rəsulu Əkrəm, Ömərə:

 

- "Mən sənə Osmandan, Osmana da səndən daha yaxşı bir adam tapacağam. Qızını mənə ver, mən də qızımı Osmana verim."demişdi .

 

Həzrəti Osmanla evlənən Ümmü Gülsum, onunla altı il birlikdə yaşadı. Hicrətin doqquzuncu ili vəfat etdi. Cənazə namazı Rəsulu Əkrəm tərəfindən qılındı. Həzrəti Əli Həzrəti Fadl və Həzrəti Üsamə tərəfindən basdırıldı.

 

Həzrəti Osman, Rəsulu Əkrəmin iki qızı: Rukayyə və Ümmü Gülsum ilə evləndiyi üçün, "İki nur sahibi" mənasına "Zinnureyn" sifətini qazanmışdı:

 

5) Fatimə:

 

Rəsulu Əkrəmin ən kiçik və lakin ən sevimli qızı idi. İlahi vəhy ilk gəldiyi zaman, Məkkədə doğuldu. Hicrətin ikinci ili Mədinədə Həzrəti Əli ilə evləndi. Evləndikləri zaman Həzrəti Fatimə 15, Həzrəti Əli 24 yaşında idi. Rəsulu Əkrəm, qızı Fatimə üçün, yataq örtüsü, iki dəyirman, bir su dərisi hazırlamış, Həzrəti Fatimə, dəyirmanlarla su dərisini, bütün ömürü boyunca istifadə etmişdi.

 

Rəsulu Əkrəm Həzrəti Əli ilə Həzrəti Fatimənin yaxşı dolanmasını istər, aralarında ixtilaf çıxarsa, onları barışdırardı. Bir gün Əli, Fatiməyə şiddətli bir rəftar etmiş, Fatimə də Rəsulu Əkrəmə müraciət edərək Əlini şikayət etmişdi. Fatimədən sonra, Əli gəlmiş, o da Fatiməni şikayət etmiş, lakin Rəsulu Əkrəm ikisin də barışdırmışdı.

 

Bir dəfə də, Həzrəti Əli ikinci bir zövcə almağa qərar vermiş, bunu xəbər alan Rəsulu Əkrəm çox kədərlənmiş bir xütbəsində;

 

- Mənim qızım mənim ciyər paramdır. Qızımı kədərləndirən hər şey, məni də kədərləndirər" demiş, bunun üzərinə Həzrəti Əli təşəbbüsündən imtina etmiş, Həzrəti Fatimənin sağlığında başqa bir qadınla evlənməmişdi:

 

Həzrəti Fatimə, Hicrətin 11 inci ili, atasından altı ay sonra vəfat etdi. Rəsulu Əkrəm Əfəndimizin qızı o zaman iyirmi beş yaşında idi.

 

Rəsulu Əkrəm, qızı Fatiməni çox sevərdi. Xəstəliyi əsnasında onu yanına çağırdı. Qulağına pıçıldadı. O zaman Fatimə ağladı. Sonra yenə pıçıldadı. Bu səfər, Fatimənin üzü güldü. Həzrəti Aişə soruşdu. Həzrəti Fatimə də:

 

- "Əvvəl, Rəsulu Əkrəm, xəstəliyi sonunda öləcəyini söylədi: Ağladım. Sonra, ailəsi içində özünə ilk qovuşacaq olanın mən olduğunu xəbər verdi: O zaman da sevindim."' deyə cavab vermişdi:

 

Rəsulu Əkrəm Əfəndimizin soyunu yaşadan Həzrəti Fatimə oldu. Fatimənin beş uşağı oldu: Həsən, Hüseyn, Muhsin, Ümmü Gülsüm, Zeynəb adlarında idi. Bunlardan Muhsin, kiçik ikən vəfat etmişdi.

 

6) Abdullah:

 

Hicrətdən əvvəl, on birinci ili Məkkədə doğuldu: Üç ay yaşadı. Kiçikkən öldü. "Tahir və Tayyib" Abdullahın digər adları idi.

 

7) İbrahim:

 

Rəsulu Əkrəmin ən kiçik uşağı və ən kiçik oğulu idi. Hicrətin səkkizinci ili Mədinədə doğuldu. İbn İshaka görə, Rəsulu Əkrəmin İbrahimdən başqa bütün uşaqları, Peyğəmbərlikdən əvvəl doğulmuşdular. İbrahim, Misirli Həzrəti Mariyədən dünyaya gəlmiş, Həzrəti Aişənin rəvayətinə görə, on yeddi və ya on səkkiz aylıqkən vəfat etmişdi.

 

Rəsulu Əkrəm, İbrahimin doğumundan çox məmnun olmuş, yeddinci günü bir ziyafət vermiş, kasıba sədəqə paylamış, oğuluna Həzrəti İbrahimin adını vermişdi. Çünki:

 

Rəsulu Əkrəmin Həzrəti Xədicədən doğulmuş olan oğlanları kiçik yaşlarındaykən ölmüşdülər. Digər arvadlarından da övladı olmamışdı.

 

Əbu Rəfinin arvadı Səlma, yeni doğan İbrahimə süd analıq etmişdi. Buxari, "Ümmü Seyfin ibrahimi əmizdirdiyini bildirməkdədir. Rəsulu Əkrəm, süd ananın yanına gələr, İbrahimi görər, oxşayar və öpərdi.

 

İbrahim, Ümmü Seyfin evində öldü. Həzrəti Peyğəmbər, uşağının xəstəliyini eşidincə, Avfoğlu Əbdürrəhman ilə onun yanına getmiş, İbrahimin ölüm pəncəsində qıvrıldığını görüncə, dözə bilməmiş ağlamışdı. Əbdürrəhman:

 

- "Ya Rəsulullah! Nə edirsiniz," dəyincə, Rəsulu Əkrəm:

 

- "Şəfqət duyğularım hiddətə gəldi. " buyurmuşdu.

 

Rəsulu Əkrəm, oğulunun cənazə namazını qılmış, Abbas oğulu Fadl, Zeyd oğlu Üsamə, Mazın oğulu Osman, İbrahimi məzarına endirmişdi.

 

İbrahim öldüyü zaman günəş tutulmuşdu. Xalq, günəş də matəmə qatıldı, deyincə Rəsulu Əkrəm:

- "Günəş ilə ay, Allahın ayələrindəndir. Bir faninin ölümü üzündən tutulmazlar!" deyə xitabda olaraq, müsəlmanları belə səhv anlayışlardan uzaqlaşdırmışdı.

 

Suallarla İslam